Γεμάτα καφενεία στις μέρες της ελιάς

Την χρυσή περίοδο της συγκομιδής της ελιάς διανύουμε αυτό τον καιρό και από μικρό παιδί θυμάμαι ότι οι συγκεκριμένες μέρες στην ευλογημένη επαρχία της Ολυμπίας ήταν οι πιο δύσκολες για τους καφετζήδες και οι πιο ευτυχισμένες για τους νοικοκυραίους. Από τα άγρια χαράματα άδειαζε το χωριό και μόνο μια στάση στο μπακάλικο για καμιά ρέγκα ή καμιά κονσέρβα, ήταν το πάρε - δώσε των αφοσιωμένων γεωργών με την αγορά. Τα καφενεία ερμητικά κλειστά από το πρωί μέχρι το βράδυ, ούτε οι γέροντες δεν έβγαιναν εκείνες τις μέρες. Όλοι στον ιερό αγώνα της ελιάς, της μοναδικής σίγουρης πηγής εσόδων, που μεγάλωσε γενιές και γενιές και μαζί και έμενα. Δέντρα αγιοποιημένα που τα φρόντιζαν με ευλάβεια αιώνες τώρα οι ντόπιοι και που σεβάστηκαν και δεν κατέστρεψαν ακόμα και οι Τούρκοι με τους Γερμανούς.
Το... χρυσό λάδι απο τα κλαδιά τους ήταν αυτό που εξασφάλιζε τις όμορφες γιορτινές μέρες των Χριστουγέννων, που γέμιζε πρόσφορα τις εκκλησιές και κέρματα τις τσέπες των πιτσιρικάδων στα κάλαντα. Αυτό ήταν που έφερε τα πρώτα βιβλία, τα ρούχα, το χαρτζιλίκι στο στρατό, τα έξοδα για τις σπουδές. Αυτό ήταν που χάριζε νοστιμιά στα αγριόχορτα τις δύσκολες μέρες της κατοχής. Αυτό ήταν που κράτησε τον κόσμο στον τόπο και κανένας μα κανένας δεν είχε δικαίωμα να πειράξει... ελιά. Μηνύσεις επί μηνύσεων και δικαστήρια επί δικαστηρίων είχαν διεξαχθεί στα κατά τόπους πταισματοδικεία για μια ρίζα ελιά. Όλοι τις προστάτευαν, τις αγαπούσαν και τις ευγνωμονούσαν... ΩΣΠΟΥ ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑ ΤΡΙΗΜΕΡΟ ΟΙ ΑΣΥΜΜΕΤΡΕΣ ΠΥΡΚΑΪΈΣ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΑΦΑΝΙΣΑΝ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ 70% ΤΩΝ ΕΛΑΙΟΔΕΝΤΡΩΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΟΛΥΜΠΙΑΣ.
Οι μέρες της ελιάς είναι αυτές που διανύουμε και τα καφενεία στο χωριό είναι γεμάτα. Ούτε εκείνες τις λίγες που γλίτωσαν δεν πάνε να μαζέψουν. Μάλλον δεν θέλουν να τις πληγώσουν άλλο ή μάλλον δεν θέλουν να πληγωθούν περισσότερο και οι ίδιοι απο το αποτρόπαιο θέαμα.
ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΦΕΝΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΑ...

Εξαφανίστηκαν όλοι οι πούστηδες

Οι πλούσιες προεκλογικές υποσχέσεις έπεσαν στο κενό. Τις παρέσυραν οι πρώτες βροχές μαζί με το μαυρισμένο χώμα και τις στάχτες. Που είναι τα μέτρα στήριξης των πυροπαθών ρε ξεφτιλισμένοι; Που είναι η βοήθεια που διαλαλούσατε στο κυνήγι για τους ψήφους. Μόνο να στέλνετε επιτροπές και επιτρόπους για να κάνουν ελέγχους στα συντρίμμια και να τα βγάζουν κατοικήσιμα ξέρετε; Πως θα ζήσει ο κόσμος ρε βρομιάρηδες; Ελιές να μαζέψουν δεν υπάρχουν. Τα βοσκοτόπια είναι ακόμα σεληνιακά τοπία και επιπλέον απαγορεύεται η βόσκηση. Που είναι ρε πουσταράδες τα χρήματα που έδωσε ο κόσμος για την στήριξη των πληγέντων; Θα τα παίξετε και αυτά στο χρηματιστήριο, όπως παίξατε τα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων; Που είστε και εσείς όλοι ρε φιλεύσπλαχνοι καπιτάλες που χαρίζατε χρέη και δάνεια; Τα ξεχάσατε όλα πουσταράδες. Μόνο όταν βγαίνει στο σφυρί κάνα κομμάτι καμένης γης κοψοχρονιά γυρίζετε το βλέμμα σας προς την Ηλεία. Δεν αντέχετε να βλέπετε τα καμμένα ρε; Σας πιάνουν οι τύψεις;